Friday, August 24, 2007

SUSPIRO

Lo notas antes de que suceda... Lo hueles, lo sientes, lo palpas y ni siquiera está cerca... Ese día es nefasto. A tu alrededor, altos muros caen desplomados. Paredes inmensas que no sabías que estaban allí.
¿Por qué? Preguntas levantando las manos hacia el cielo... Y lanzas la pregunta sin esperar una respuesta... Nunca has creído que hubiera nadie allí arriba, ni allí abajo, ni en ninguna parte más allà de tu realidad. La tuya, la de nadie más.
Pero pides a gritos que alguien te conteste porque notas que el peso de tu diminuto universo es demasiado para ti sólo. Qué tristeza ...

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

Lisi no se si has pasado un mal día, pero por si acaso recuerda una cosa.
Una vez que deja de llover, el cielo poco a poco se despeja hasta que vuelve a brillar el sol.
Si has pasado un mal día, espera a que despeje. Veras como pronto vuelves a ver otra vez el sol.

A malas puedes abrazarte a un árbol, también funciona.

Vamos, alegra esa cara.

4:59 PM  
Blogger Lisi Prats said...

muchas gracias´, silfhein. Supongo que era un mal día. A este paso una mala década.
merci por leerme.

12:24 AM  
Blogger Luz del Olvido said...

Esos animos arrrrrrrrrriba, Lisi!
Sabes que aqui tienes a alguien donde apoyar tu hombro siempre que lo necesites, aunque solo sea para despacharte a gusto y quejarte sobre el mundo.
Anims!
Petons

3:56 AM  
Blogger Lisi Prats said...

gràcies guapa!!!

Ya ves... creo que igual tendré un poco de anemia, porque no és normal.

Petons.

7:29 AM  
Blogger Gato con Guantes said...

No caiguis en el solipsisme (solus= solo, ipse= un mateix; es a dir, només un mateix). Al teu voltant hi ha altres "jo" apart de tu. I pots comptar amb ells, més aviat, hauries de comptar! Animuuus!
X cert, soc un listillo eh? jejeje

6:41 AM  
Blogger Lisi Prats said...

Filosofia de bon matí.. M'encanta. Gràcies guapo. Qué tal tot? A veure si ens veiem.

Petons

12:18 AM  

Post a Comment

<< Home